بیسکویت سبوس دار را هرگز با چایی با هم مصرف نکنید

به گفته سازندگان روسی، که طبقه بندی خود را از گذشته شوروی وام گرفته اند، جگر باید یا شکر باشد یا ماندگار (کراکر، بیسکویت)، یا غنی (کورابی، گلاگولیت، کروتون، آجیل)، یا پیچیده (با شکلات، مربا و لایه های دیگر).

کوکی‌های گروه اول به درستی پرکالری‌ترین کوکی‌ها در نظر گرفته می‌شوند، که برای خانم‌های جوان به‌طور دائم از دست دادن وزن آنها به طور قطعی پذیرفته نمی‌شود.

آنها با استفاده از مقدار زیادی شکر و چربی ساخته می شوند و سعی می کنند از تورم گلوتن جلوگیری کنند، چنین خمیری مطیعانه هر شکلی را می پذیرد و حفظ می کند، اما در عین حال به راحتی پاره می شود.

اما کوکی های آن شکننده و متخلخل هستند، برخلاف او، بیسکویت سبوس دار ماندگار قوی و لایه لایه هستند، خاصیت ارتجاعی خمیر او به دلیل گلوتن مناسب متورم شده است.

برای اینکه پلاستیک بماند، خمیر را پس از ورز دادن چند بار رول کرده و کهنه می شود و برای اینکه در هنگام قالب زدن کلوچه ها پف نکنند، با دقت تمام سطح آن را سوراخ می کنند.

جزء اصلی در دستور پخت کوکی های کره ای (می توان آن را هم زد و نان کوتاه، و نان کوتاه به نوبه خود به قابل جابجایی و رسوبی تقسیم می شود) به هیچ وجه آرد نیست، بلکه چربی، شکر و تخم مرغ است.

زرده تخم مرغ را با پودر قند هم بزنید و سپس با مقدار کمی آرد ورز دهید، شیرینی های زده شده به دست می آید، در غرب، کوکی ها را نیز دوست دارند، مطمئن باشید.

گواه این امر کارنامه بی‌سابقه چندملیتی اوست که از بیسکویت‌های اسپانیایی مورد علاقه ملوان‌ها تا بیسکویت‌های مرموز شمال آفریقا را در بر می‌گیرد.

اکنون سه قرن است که در قنادی های فرانسوی زندگی می کند، چیزی از خود انکار نمی کند، در Laduree پاریس، شیک ترین آنها، حدود ده هزار عدد از این کلوچه های معروف، اکنون فرانسوی، هر روز فروخته می شود و سالانه هشتاد تن تولید می شود.

بریتانیایی ها که چای برایشان بیشتر از چای است و هر جا چای هست، کلوچه هم هست، به اسکون هایشان افتخار می کنند (اسکون انگلیسی) – پف دار، با کشمش، قهوه ای طلایی.

روند خوردن آنها بسیار تشریفاتی است آنها می گویند، از زمان تجمع در میز گرد، اسکون ها را با دو انگشت بگیرید و با کاتر نان کوچک به دقت از وسط نصف کنید.

نیمی از آن را در یک بشقاب بگذارید، روی دیگر را به آرامی و تا حد امکان با ظرافت مربا پخش کنید، سپس – خامه فرم گرفته، ترجیحاً تازه زده شده و سپس جسورانه و با وقار به گاز گرفتن.

به نظر می رسد مجموعه معروف دانمارکی در قوطی ها ظاهر خود را مدیون فرانسوی ها است، آنها بودند که در قرن هفدهم خمیر مایه پفکی را اختراع کردند که امروزه دانمارکی ها از آن شیرینی های خود را درست می کنند.

از فرانسه، این دستور غذا به ایتالیا آمد، از آنجا که نانوایان محلی آن را به اتریش آوردند، و تنها پس از آن شیرینی‌پزان دانمارکی به آن علاقه نشان دادند.