جستجوی ادبیات برای شناسایی مقالات اخیری که اثربخشی عسل در درمان بیماریها را نشان میدهند، انجام شد؛ که در ادامه به بررسی آن می پردازیم.
چندین پایگاه داده آنلاین درباره عسل گون سالار در خمین مورد پرسش قرار گرفتند. کلیدواژههای زیر بهصورت جداگانه و ترکیبی بهعنوان معیار ورود به مقالات مورد بررسی برای این بررسی استفاده شد: آنتیاکسیدان عسل، ضد التهاب، ضد باکتری، ضد دیابت، آپوپتوز، دستگاه تنفسی، دستگاه گوارش، و سیستم قلبی عروقی و عصبی.
بررسی حاضر یک دوره 42 ساله را پوشش می دهد که شامل انتشارات از 1970 تا 2014 می شود.
جستجوهای اولیه نزدیک به 200 نتیجه را به همراه داشت. چکیده این مقالات برای تایید قابل اجرا بودن بررسی شد.
تاریخچه دارویی عسل:
شواهد از نقاشی های عصر حجر نشان می دهد که درمان بیماری با محصول زنبور عسل مانند عسل که از 8000 سال پیش منشا گرفته است.
طومارها، الواح و کتب باستانی الواح گلی سومری (6200 قبل از میلاد)، پاپیروس های مصری (1900-1250 قبل از میلاد)، ودا (کتاب مقدس هندو) 5000 سال، قرآن کریم، انجیل، و بقراط (460-357 قبل از میلاد) نشان داده اند که عسل وجود داشته است.
به طور گسترده ای به عنوان دارو استفاده می شود. قرآن به روشنی به فعالیت ارزش درمانی عسل اشاره کرده است.
خداوند به زنبورها الهام کرده است که کندوهای خود را در تپه ها و درختان و در خانه های انسان بسازند، از درون بدنشان نوشیدنی به رنگ های مختلف بیرون می آید که در آن شفا برای بشر است، همانا در این نشانه ای است برای کسانی که می دهند.
اگرچه تعدادی مقاله در مورد عسل منتشر شده است، اکثر آنها بر تجزیه و تحلیل بیوشیمیایی، مواد غذایی و استفاده تجاری غیرغذایی متمرکز شده اند.
در طب سنتی از عسل برای انواع بیماری ها از جمله بیماری های چشمی، آسم، عفونت گلو، سل، تشنگی، سکسکه، خستگی، سرگیجه، هپاتیت، یبوست، کرم زدگی، انبوه، اگزما، التیام زخم ها و زخم ها استفاده می شد.