این یک رقم شیرین با افزایش محتوای قند از طریق پرورش انتخابی است و به عنوان میوه عمومی نیز شناخته می شود. به جای یک تنوع، این یک نام بازاریابی است که انواع با محتوای قند بالا و رنگ های متنوع را که به راحتی می توان به صورت خام یا در سالاد مصرف کرد و محتویات آن متفاوت است، خلاصه می کند.
آناستازیا، که یک واریته نماینده بومی روسیه است، دارای رنگ‌های بنفش و سیاه است، سنوریتا به شکل گوجه‌فرنگی است و پابومارو فقط به اندازه نصف فلفل معمولی است.
فلفل سبز موز
زرد مایل به سبز و شکل مخروطی دراز دارد.
به دلیل رنگ و شکلش نوعی فلفل دلمه خشک است، گوشت آن شیرین و لطیف است، بدون تلخی و علف فلفل سبز. وقتی بالغ می شود از نارنجی به قرمز تبدیل می شود و شیرین تر می شود.
ویژگی های رشد فلفل
اختلال در کشت مداوم
یک اختلال کشت مداوم با سبزیجات خانواده Solanaceae وجود دارد.
شکست متوالی کشت، شکست رشدی است که زمانی رخ می دهد که سبزیجات از یک خانواده همچنان در همان مکان کاشته شوند. فلفل دلمه ای از خانواده Solanaceae است، اما گوجه فرنگی، سیب زمینی و بادمجان از خانواده Solanaceae هستند.
گیاهان هم خانواده تقریباً همان مواد مغذی را دارند که از خاک و موجوداتی که در آنها زندگی می کنند جذب می کنند، بنابراین اگر همان چیزی را بکارید، تعادل به تدریج از بین می رود.
در حال حاضر سه نوع معلولیت وجود دارد.
اختلال خاک
تعداد زیاد باکتری‌های بیماری‌زا، کپک‌ها و ویروس‌های موجود در خاک، بیماری را آسان‌تر می‌کند.
اختلال فیزیولوژیکی
مواد مغذی بسیار کمی در خاک وجود دارد که گیاهان برای رشد به آنها نیاز دارند. نیتروژن اضافی، کمبود کلسیم و کمبود منیزیم نیز رخ می دهد.
