واکنش با سایر مواد معدنی
دی اکسید کلر ، دی اکسید نیتروژن و غیره می توانند با هیدروکسید سدیم واکنش دهند.
پرمنگنات سدیم را می توان با جوشاندن در محلول سود پرک در بورس به منگنات سدیم کاهش داد .
واکنش با مواد آلی
هیدروکسید سدیم می تواند هیدروکربن های هالوژنه ، استرها و هالیدهای اسیدی را هیدرولیز کند. محلول الکل آن می تواند برای حذف هیدروکربن های هالوژنه استفاده شود. به عنوان مثال:
هیدرولیز اتیل کلرید برای تولید کلرید سدیم و اتانول :{\displaystyle {\ce {EtCl + NaOH -> EtOH + NaCl}}}{\displaystyle {\ce {EtCl + NaOH -> EtOH + NaCl}}}
هیدرولیز قلیایی اتیل استات [4] :{\displaystyle {\ce {CH3COOC2H5 + OH- ->[H2O] CH3COO- + C2H5OH}}}{\displaystyle {\ce {CH3COOC2H5 + OH- ->[H2O] CH3COO- + C2H5OH}}}
اگر یک استر اسید چرب بالاتر باشد ، واکنش هیدرولیز به صابون در مجموع به عنوان واکنش صابونی شدن نامیده می شود.
مشخصات فیزیکی
هنگامی که هیدروکسید سدیم در دمای اتاق است، می توان آن را به عنوان یک جامد کریستالی هیگروسکوپیک در نظر گرفت، به این معنی که توانایی جذب رطوبتی را دارد که ممکن است در هوا باشد، این هیدروکسید ثابت می کند که بسیار خورنده است.
هنگامی که هیدروکسید سدیم در آب حل می شود یا با اسید خنثی می شود، قادر به ایجاد دماهای بالا است که می تواند مواد قابل احتراق را مشتعل کند. این ترکیب در حین ساخت ایجاد می شود و رایج ترین شکل استفاده آن در حالت جامد و گاهی در محلول های حاوی 50 درصد آب است.
واکنش پذی
این ترکیب با برخی از مواد مانند آب، انواع مایعات قابل اشتعال، اسیدها و همچنین ترکیبات هالوژنه و همچنین فلزات خاصی مانند روی، قلع و آلومینیوم که در تماس با خود به احتمال زیاد ناسازگار است. برای شروع آتش
همچنین میتوانید تشکیل نمکهای بسیار حساس در تماس یا ضربه را هنگام قرار گرفتن در معرض ترکیبات نیترو مانند نیترومتان مشاهده کنید. می توانید تشکیل گاز هیدروژن قابل اشتعال را مشاهده کنید.
هیچ شرایطی وجود ندارد که به ناپایداری احتمالی این ترکیب کمک کند و همچنین نمی توان محصولات خطرناک ناشی از تجزیه هیدروکسید سدیم را مشاهده کرد.
با توجه به خوردگی که این ترکیب ایجاد می کند، قرار گرفتن برخی محصولات یا م