در سال 1935، دوپونت الیاف جدیدی را به نام نایلون به ثبت رساند. نایلون، فیبر معجزه آسا ، در سال 1938 به جهان معرفی شد.
در مقاله ای در مجله فورچون در سال 1938، نوشته شده بود که نایلون شفاف ضخیم عناصر اساسی مانند نیتروژن و کربن را از زغال سنگ، هوا و آب می شکند تا یک ساختار مولکولی کاملاً جدید برای خود ایجاد کند. سلیمان را نادیده می گیرد.
این یک آرایش کاملاً جدید است. مواد زیر خورشید و اولین الیاف مصنوعی کاملاً جدید ساخته شده توسط انسان.
در بیش از چهار هزار سال، منسوجات به جز تولید انبوه مکانیکی، تنها سه پیشرفت اساسی را شاهد بوده اند: پنبه مرسریزه، رنگ های مصنوعی، و ابریشم مصنوعی. نایلون چهارمین مورد است. ”
پایان تراژیک والاس کاروترز
در سال 1936، والاس کاروترز با هلن سویتمن، یکی از کارمندان دوپونت ازدواج کرد. آنها یک دختر داشتند، اما به طرز غم انگیزی والاس کاروترز قبل از تولد اولین فرزند خودکشی کرد. این احتمال وجود داشت که والاس کاروترز دچار شیدایی-افسردگی شدید بود و مرگ نابهنگام خواهرش در سال 1937 بر افسردگی او افزود.
جولیان هیل، یکی از محققین دوپون، زمانی کاروترز را مشاهده کرده بود که حامل چیزی است که مشخص شد یک جیره سیانید سمی است. هیل خاطرنشان کرد که کاروترز می تواند همه شیمیدانان معروفی را که خودکشی کرده اند فهرست کند.
در آوریل 1937، والاس هیوم کاروترز آن سهمیه سم را خودش مصرف کرد و نام خود را به آن فهرست اضافه کرد.
در سال 1930، والاس کاروترز ، جولیان هیل و سایر محققان شرکت دوپونت زنجیره‌ای از مولکول‌ها به نام پلیمرها را در تلاش برای یافتن جایگزینی برای ابریشم مطالعه کردند.
آنها با بیرون کشیدن یک میله گرم شده از یک لیوان حاوی مولکول های کربن و الکل، متوجه شدند که این مخلوط کشیده شده و در دمای اتاق، بافتی ابریشمی دارد. این کار با تولید نایلون به اوج خود رسید که نشانگر آغاز عصر جدیدی در الیاف مصنوعی بود.
